blog

Görü, Görgü ve Eğitim

“Eğitim Şart!” deyince aklınıza ne geliyor?

Benin aklıma hemen Cem Yılmaz geliyor. Herhalde sizin için de öyledir.

Hani korsan cips imalatçısı rolündeki Cem Yılmaz’ın polis baskını ile derdest edilip polis aracına götürülürken boşluğa “Eğitim Şart” diye bağırdığı sahne.

Yalın Dönüşüm Elitist Bir Girişim midir?

Buna rağmen, birçok firmanın ve danışmanın ilk refleksi mavi yakayı ve beyaz yakayı eğitmek oluyor. Elbette bu da gerekli. Fakat öyle olduğu halde, bir süre sonra ya uygulama rafa kalkıyor ya da potansiyelinin çok altında katkı sağlayan bir noktanın ötesine geçemiyor.

Bir Daha Asla!

Derken, bu yoksulluk ve umutsuzluk ortamında beklenmedik bir şey oluyor. İkinci Dünya Savaşının müttefikleri İtalya ve Almanya, 5,5 yıl boyunca gırtlak gırtlağa savaştığı Fransa, Belçika, Hollanda ve Lüksemburg ile bir çatı altında toplanıyor ve basit bir sorunun cevabını arıyor: Bu savaş neden oldu ve benzer savaşın bir daha olmaması için ne yapabiliriz?

İtiyor musunuz, Çekiyor musunuz?

İşletmeniz “İtme” yerine “Çekme” ile mi çalışıyor? Bundan emin miyiz? Değilse bile bazı uygulamalarınız Çekme olabilir mi?
Sahi, İtme ve Çekme tam olarak birbirinden nasıl ayrılıyor? Gelin hızlı bir bakış atalım.

Verilerle Dans

Çok az veri ile bir probleme bakmak, bir fotoğrafa çok uzaktan bakmaya benzer. Yani pek bir şey anlayamazsınız. Öte yandan gereksiz miktarda fazla verilerle bir probleme bakmak, bir fotoğrafa çok yakından (burnuna kadar yaklaştırıp) bakmaya benzer. Piksellere tek tek bakarken ana resmi, yani esas problemi görmekte yetersiz kalabilirsiniz.

Radarınızda hangisi önde: İnsan, Makina, Malzeme

İnsan beyni aynı anda iki şeyi düşünemez, belli bir anda sadece tek bir şeye odaklanabilir.

Peki şirketlerde yöneticiler şu üç unsurdan hangisini önceller ve takip eder, yani hangisine kafayı takar: a) İnsan, b) Makina, c) Malzeme.

Yapay zekaya sunum hazırlatmak etik midir?

Yakın zamanda, yapay zekanın, özgün insan düşüncesinin yerini almasıyla ilgili iki ilginç deneyim yaşadım.
Ya da şöyle de denebilir:
Yakın zamanda, insanın, özgün düşüncesini yapay zekaya teslim etmesiyle ilgili iki ilginç deneyim yaşadım.

Ekosistemler, Keywordler ve Gençlere Rasyonel Tavsiyeler

Hani fareye, “Bak, bir adım ötende koca bir peynir var, hadi git al” demişler. Fare peynire bir süre bakmış, düşünmüş, “Peynir nefis görünüyor, yol da çok kısa. Bu işte bir iş var, istemiyorum” demiş.

“Geleceğin kaçınılmaz belirsizliği” ve iş yaşamında başa çıkma yolları (Bölüm 2)

Bir önceki yazımda, iş yaşamı özelinde, gelecek zamanla ilgili “belirsizlik” realitesinden bahsetmiştim ve öngörmeye çalıştığımız zaman ne kadar uzaksa bu belirsizliğin o derece artacağını yazmıştım.

Bu kapanış yazımda ise kaçınamadığımız belirsizlik realitesi ile nasıl baş edeceğimiz hakkında görüşlerimi açıklamaya devam edeceğim.

“Geleceğin Kaçınılmaz Belirsizliği” ve İş Yaşamında Başa Çıkma Yolları

Yani gelecek zamanın belirsizliği öngörülemeyecek şekilde arttı. Öyle ki, buna belirsizlik demek bile hafif gelmeye başladı. Literatürde, “belirsizlik” yerine, “kaotik” hatta “anarşik” kavramları telaffuz edilmeye başlandı.